Eindelijk wordt de Nederlandse cultuur weer met trots uitgedragen door het aanstaande kabinet Wilders I, dat is de teneur binnen radicaalrechtse kringen. Nu ‘manager’ Rutte bijna weg is, die de Nederlandse cultuur compleet uitbesteedde aan de samenleving, kunnen de BBB en vooral de PVV van hogere hand duidelijk maken wat de Nederlandse identiteit is.

De Nederlandse identiteit is echter een leeg begrip binnen radicaalrechtse kringen. Men komt niet verder dan: ‘de Nederlander weer op 1’, en ‘Nederland moet Nederland blijven’.

Verder schijnt de Nederlandse identiteit ook gepaard te gaan met een flinke dosis haat en wantrouwen jegens de ‘ander’. Actoren, vooral islamitische actoren, mogen vooral niet de dominante cultuur beïnvloeden met hun gebruiken, gewoonten, hun religie en culinaire cultuur. Dat de Mohammedaanse Nederlander al meer dan een halve eeuw onderdeel uitmaakt van de nationale gemeenschap, is men schijnbaar compleet vergeten. Wanneer de islamitische gemeenschap een wezenlijke bijdrage mag leveren aan de nationale cultuur is niet duidelijk, waarschijnlijk moet de islamitische Nederlander tot het einde der dagen wachten tot dat het een gedeeltelijke claim mag leggen op de Nederlandse cultuur.

De PVV en de BBB staan voor een kleinburgerlijke nationale identiteit; invloeden van buitenaf moeten zoveel mogelijk geweerd worden. De Europese Unie wordt gezien als het eenentwintigste-eeuwse Spaans-Habsburgse Rijk dat Nederland financieel uitzuigt en dat een existentiële bedreiging vormt voor de Nederlandse bestaanswijze; boeren en vissers worden geforceerd te stoppen door het monsterachtige ‘Brussel’. En de EU doet niets om vluchtelingen te weren die een existentiële bedreiging vormen voor Nederland. Het is daarom hoognodig om flink met de vuist op tafel te slaan in die poel van verderf dat Brussel heet.

Dit staat naar mijn mening haaks op de ware Nederlandse cultuur. De Nederlandse cultuur staat vrijwel gelijk aan tolerantie, en een open houding jegens hetgeen dat ‘anders’ is. Deze tolerantie was aanvankelijk vooral van pragmatische aard. Een open houding jegens de ‘ander’ was immers noodzakelijk om bijvoorbeeld kundige joodse Europeanen te kunnen inpassen in de (succesvolle) economie van de Nederlandse Republiek. En in het handelswezen was een open houding ten opzichte van het wereldbeeld van de handelspartner een vereiste. Het harmoniseren en van de Europese markt is daar in het recentere verleden tevens een voorbeeld van: het creëren van een lucratieve open markt waar Nederland als transito- en handelsland bovenmatig van zou kunnen profiteren.

Deze pragmatische tolerantie heeft na verloop van tijd eveneens een normatieve connotatie gekregen. Het Europese project en de bijbehorende harmonisering en de integratie van de Europese markt was ook met het oog op de verbroedering van de Europese volkeren en het consolideren van de vrede in Europa: ‘de EEG en EU als vredesproject’. Nederland wilde voorts binnen de internationale gemeenschap een gidsland zijn op het gebied van LHBTI- en vrouwenemancipatie In 2001 was Nederland het eerst land dat het homohuwelijk legaliseerde. Op grond van mensenrechten-overwegingen werden bovendien omvangrijke groepen vluchtelingen vanaf de jaren ’90 verwelkomd door Nederland.

Radicaalrechts staat dus voor een lege betekenisloze Nederlandse identiteit, die vooral gericht is op het bestrijden en decimeren van de ‘ander’. Dit staat haaks op een gewichtig element van de Nederlandse cultuur: tolerantie en een open, internationaal georiënteerde houding. De PVV-uitleg van de Nederlandse identiteit is derhalve on-Nederlands. Een paradoxale constatering, omdat de radicaalrechtse partij claimt dat het voor het behoud van het ‘ware’ Nederland staat.

Wil je dit opiniërende platform steunen met een bescheiden financiële bijdrage? Scan deze QR-code dan!

Of steun het platform via deze link, u kunt via deze link een bedrag naar keuze invullen: https://buy.stripe.com/00g176ce24rc3Cg3cc