De PVV is geen radicale partij, althans dat stelde Geert Wilders tijdens het debat over het Hoofdlijnenakkoord. Dit ongegronde frame van de PVV als reguliere bestuurspartij wordt ook nog eens versterkt door de populaire media, zoals De Telegraaf. De PVV zou geen rechts-radicale partij zijn. Nee, het zou een nationaal-conservatieve partij zijn die eindelijk breekt met de links-liberale, globalistische agenda van de kabinetten Rutte (2010-nu).

Tegen deze normalisering van de ongrondwettelijke autocratische krachten in het Nederlandse politieke landschap moet op elke denkbare manier verzet worden georganiseerd (uiteraard enkel democratische middelen). De rabiate geradicaliseerde uitspraken zijn klaarblijkelijk uit het collectieve geheugen gewist bij een aanzienlijk deel van het electoraat. Daarom herinner ik iedereen eraan dat de PVV een levensgevaarlijke factor is voor onze democratie, en dan met name voor het (nieuwe) kiezerspubliek van de PVV. De PVV is door zijn spreekwoordelijke ijskast een wolf in schaapskleren. Daarbij zal ik bij dit stuk een video voegen waarin de lezer zelf de rabiate uitspraken van dhr. Wilders nog eens met eigen ogen kan bekijken.

De PVV tracht de Mohammedaanse gemeenschap in Nederland achter te stellen en te demoniseren. De Nederlandse politiek zou zich in geen enkel denkbaar opzicht mogen inmengen in de religieuze beleving van de individuele burger. De PVV is voornemens dat wel te doen. De vrijheid wordt op dit punt dus ingeperkt. Daarnaast worden islamitische Nederlanders, als het aan de PVV ligt, tweederangsburgers. Een voorbeeld hiervan is het voorstel van Wilders om een belasting te heffen op het islamitische hoofddoekje: ‘kopvoddentaks’. Nederlandse moslima’s zouden voortaan belasting moeten betalen voor het dragen van een religieus symbool. Dit kan niet anders worden betiteld dan als een vernederende provocatieve actie van de PVV. Bovendien zouden dergelijke plannen ook een levensgevaarlijk precedent scheppen. Op volstrekt willekeurige gronden kan iedere minderheidsgroep (in etnische, religieuze of politieke zin) dus vogelvrij verklaard worden. Als de islamitische gemeenschap zo hardhandig aangepakt mag worden, wie zijn dan de volgende kwetsbare minderheden die institutioneel gediscrimineerd moeten worden?

Dat deze discriminatoire opvattingen van de PVV verder reiken dan discriminatie op grond van religieuze overtuigingen, bleek wel op de PVV-bijeenkomst van Wilders in 2014. Na de verkiezingsavond vroeg de PVV aan het aanwezige publiek of men meer of minder Marokkanen wilden. De retorische vraag werd door de PVV-aanhang beantwoord met: ‘Minder, minder, minder!’ De PVV maakte aan Nederland duidelijk wat zijn ware intenties waren. Nederlandse moslims die zich reeds een halve eeuw gevestigd hadden in Nederland en het Nederlandse staatsburgerschap bezaten, moesten niet enkel op grond van hun religieuze overtuigingen gediscrimineerd worden. De PVV was ook voorstander van remigratie van in dit geval Marokkaanse Nederlanders.

De PVV is een anti-parlementaire partij die basisprincipes van de rechtsstaat niet ernstig neemt. Immers, de PVV heeft niets met het erkennen en eerbiedigen van de rechten, wensen en eisen van minderheden. De ‘volkswil’ dient te regeren ten koste van alle belangen van de ‘ander’. Via referenda en het dwarsbomen van (etnische en politieke) minderheden kan deze volkswil tot zijn recht komen. Politieke partijen (behoudens de PVV) respecteren deze volkswil niet, want zij zouden enkel opkomen voor de belangen van de minderheden en voor die van de links-liberale elite.

Deze anti-parlementaire houding kwam in het bijzonder tot uiting tijdens het debat tussen Pechtold (D66) en Wilders in 2015. Wilders stelde dat de Tweede Kamer een nep-parlement was, omdat het op een bepaald beleidsonderwerp de wil van de meerderheid (het volk) niet vertaalde in concreet beleid. Enkel de PVV kwam, als plebiscitaire spreekbuis, op voor de volkswil. Het parlement was dus een onwaardig instituut, omdat het naast de belangen van de meerderheid van de Nederlandse bevolking, ook de belangen van de ‘ander’ in ogenschouw nam.

Dat de PVV ook niets heeft met de instituten die de Nederlandse democratie kritisch bevragen en daarmee vitaal houden, bleek uit het Twitterbericht van Wilders tijdens de coronaperiode. Wilders berichtte het volgende: ‘Journalisten zijn – uitzonderingen daargelaten – gewoon tuig van de richel.’ Voor de camera van GeenStijl lichtte Wilders het nog verder toe. Uit dat interview kwam het in feite erop neer dat iedere journalist die Wilders te kritisch bejegende, aangemerkt kon worden als ‘tuig van de richel’. In 2021 viel zodoende het autocratische masker van Wilders (opnieuw) af. Het eerste wat Midden-Europese autocraten doen, is het controleren en het onrechtmatig beïnvloeden van de onafhankelijke nieuwsvoorziening en de kritische pers. Wilders liet drie jaar geleden zien dat zo’n hij autocraat is, zij het een autocraat op auditie. Onwelgevallige persberichten over de persoon Wilders of over de PVV moeten gemuilkorfd worden of in ieder geval moet hun journalistieke werk zoveel mogelijk verhinderd worden.

Sinds het bestaan van de PVV in 2006 heeft de PVV keer op keer aangetoond een levensgevaarlijke bedreiging te zijn voor alle vrijheden en democratische verworvenheden waar Nederlanders zich sinds de Verlichting hard voor hebben gemaakt. De PVV lijkt echter op dit moment een gematigde bestuurspartij te zijn, die door centrumrechts ingekaderd is binnen de grenzen van de rechtsstaat. En de rechtse media hebben de partij ook nog eens regeringsfähig gemaakt. Daar komt nog bij dat de PVV allerlei onconstitutionele opvattingen in de spreekwoordelijke ijskast heeft gezet. Deze ijskast in overdrachtelijke zin zegt eigenlijk al genoeg. Indien de situatie zich voordoet waarin dergelijke standpunten ontvroren kunnen worden, dan zal de PVV dat doen. Bovendien heeft de heer Wilders zich voor geen enkel van de bovengenoemde uitspraken geëxcuseerd. Daarom is het zo belangrijk om op structurele basis het verwerpelijke nalatenschap van de PVV te memoreren: de PVV is geen reguliere partij en zal dat ook nooit zijn! De kiezer is gewaarschuwd voor deze wolf in schaapskleren!

In deze video zijn de dieptepunten van de PVV ,sinds zijn oprichting in 2006, te zien. Het is schrijnend om te zien hoe de PVV genormaliseerd is geraakt anno 2024 o.a. door de gepopulariseerde pers, zoals De Telegraaf