Deze week werd het opnieuw duidelijk: de PVV is een kermispartij. De PVV is al een half jaar een regeringspartij, maar weet helemaal niets klaar te spelen en opereert in de marges van het werkelijke politieke debat. Defensiewoordvoerder Joeri Pool kon deze week enkel zwetsen over het woke-spook. Integratiewoordvoerder Maikel Boon leunt achterover, ziet alleen toe op wat de regering doet en heeft zelf geen concrete beleidsvoorstellen. Het enige wat Boon doet, is citeren uit het boek van dr. Van de Beek, Migratie Magneet. Dit boek is alomtegenwoordig de Bijbel binnen radicaalrechtse kringen, terwijl het volstaat met alarmistische, ongegronde conclusies over de kosten van migratie, voortkomend uit ontoereikende rekenmethoden.

Tot slot blijkt minister Marjolein Faber niet in staat te zijn de Kamer van de nodige informatie te voorzien over haar migratieplannen; schriftelijke Kamervragen hierover worden maanden na indiening nog altijd niet beantwoord. Fabers arbeidsproductiviteit als minister is dus uitzonderlijk laag. En als Faber tijdens het debat over het Rapport van de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 inhoudelijk wordt bevraagd, beantwoordt ze deze simpelweg niet. Ze valt terug op haar mantra: ‘Mijn missie is de instroom beperken.’

Ik raak er zeer gefrustreerd van dat de PVV er zo gemakkelijk mee wegkomt. Journalisten zijn, althans dat vermoed ik, bang om geframed te worden als geharnaste links-liberale activisten. De PVV wordt beschouwd als een doodnormale partij; we moeten het klaarblijkelijk allemaal maar acceptabel achten dat de PVV geen kader heeft en dat de top – lees: dhr. Wilders – geen verantwoording hoeft af te leggen aan leden.

Ook de gematigde politieke partijen pakken het populisme naar mijn mening verkeerd aan. Ook zij zijn doodsbenauwd voor de PVV: uit vrees voor electoraal verlies heeft vrijwel het hele parlement PVV-corvee, zij het dat dit voor iedere partij weer net van een ander niveau is. De VVD heeft al sinds vorig jaar een abonnement genomen op PVV-retoriek: sindsdien grossiert de VVD in leugens over asielmigratie en wordt de asielproblematiek schromelijk overdreven. Na de verkiezingsoverwinning van de PVV zijn de centrumpartijen (CDA, D66 en CU) ervan overtuigd geraakt dat zij naar rechts moeten opschuiven op dit dossier. De achterliggende gedachte is dat deze partijen niet meer gepercipieerd willen worden als naïeve wegkijkers, in de hoop daarmee de (gematigde) PVV-stemmer aan te trekken. We horen Bontenbal daarom al maanden beweren dat we ‘grip op migratie’ moeten krijgen.

Hoe Nederland hier grip op moet krijgen, is voor mij een groot raadsel. Nederland heeft namelijk als klein land nauwelijks invloed op de internationale stabiliteit, en het vrije verkeer in Europa kan lidstaat Nederland ook niet zomaar opheffen. Het getuigt in ieder geval van een bepaalde vorm van maakbaarheidsdenken die losstaat van de werkelijkheid. En ik vind ook niet dat 20.000-30.000 asielmigranten als iets problematisch gezien moet worden. Zover dit problematisch is, komt dat doordat wij niet afdoende opvangcapaciteit hebben gerealiseerd. Dit is weer gerelateerd aan het feit dat de afgelopen kabinetten-Rutte nauwelijks meerjarig beleid hebben geformuleerd en niet hebben geïnvesteerd in de nodige buffercapaciteit.

De PVV-corvee van de middenpartijen CU en CDA heeft deze week een absoluut dieptepunt bereikt. Het CDA en de CU hebben een motie gesteund die door VVD’er Bente Becker werd ingediend. In deze motie werd de regering expliciet aangespoord om de culturele en religieuze waarden en normen van mensen met een migratieachtergrond in kaart te brengen. Hiermee wilde Becker de ‘culturele integratie’ van mensen met een migratieachtergrond inzichtelijk maken.

Dit voorgestelde onderzoek heeft echter niets te maken met ‘integratie’: integratie gaat over of mensen zich aan de wet houden en participeren op de arbeidsmarkt. Dit gaat veel verder: dit gaat over assimilatie. Ik vind dit een vergaande overheidsinterventie in de privésfeer van mensen, omdat de overheid hiermee periodiek gaat bijhouden wat mensen over zeer intieme vraagstukken denken. Zo’n plan zou wellicht nog acceptabel zijn als je het onderzoek verrichtte voor de gehele Nederlandse bevolking. Echter, de motie-Becker richt zich slechts op specifieke bevolkingsgroepen in onze samenleving. Hiermee zeggen CDA en CU, die dus hun handtekening onder deze motie hebben gezet, eigenlijk dat ze bepaalde bevolkingsgroepen niet volledig vertrouwen en daarom het nodig achten om hun opvattingen nauwlettend in de gaten te houden.

Ik hoop dat CDA, CU en in mindere mate D66 in de nabije toekomst zich niet meer laten lenen voor de alarmistische framing omtrent integratie en asielmigratie. Hiermee wassen ze (onbedoeld) de xenofobe denkbeelden van de PVV wit: ‘De PVV had toch eigenlijk een beetje gelijk.’ In plaats daarvan doet het midden er verstandig aan om een eigen verhaal uiteen te zetten, zonder bang te zijn om afgeschilderd te worden als naïeve wegkijkers. Probeer asiel en integratie op een nuchtere, rationele wijze te benaderen, zonder mee te gaan in het narratief van radicaalrechts. Nederland heeft behoefte aan gematigde politiek, niet aan politieke partijen die zich langzaam maar zeker schikken naar het radicaalrechtse gedachtegoed. En agendeer de onbekwaamheid van de PVV-fractie en -bewindspersonen; laat zien dat de PVV geen redelijk alternatief is, maar dat het midden dé doordachte oplossingen heeft. Ik zal dit amateurisme het komende weekend in ieder geval op Anti-Populista aankaarten met een aantal artikelen over de handelswijze van Maikel Boon, Joeri Pool en Marjolein Faber.

Steun het anti-populistische geluid!

Wil je dit opiniërende platform maandelijks steunen met een bescheiden financiële bijdrage? Dat kan via deze link: Columns (stripe.com) Of steun het platform eenmalig met een bedrag naar keuze invullen: https://buy.stripe.com/00g176ce24rc3Cg3cc