VVD en NSC willen (nog) niet denken over een brede centrumcoalitie met Verenigd Links. In plaats daarvan willen beide partijen een ‘centrumrechtse’ regering mogelijk maken met de PVV als regeringspartner. Daarvoor moet een vreemdsoortige regeringsvorm uit de kast gehaald worden in casu een extraparlementair kabinet. Om zo toch een regering te kunnen vormen met die ongrondwettelijke PVV-fractie. Iedereen weet dat dit niks gaat worden, omdat het ideologische profiel totaal haaks staat op de grondbeginselen van de conservatief-liberalen (VVD) en de technocraten (NSC). Door deze nodeloze poging tot een extraparlementair kabinet met de PVV houden de VVD en NSC Nederland in een demissionaire wurggreep, terwijl Verenigd Links in relatieve zin helemaal niet zo ver van deze partijen staat. Zeker als je dat dus vergelijkt met de politieke oriëntatie van de PVV-fractie. De rechtse media hebben het echter doen voorkomen alsof de viertal partijen helemaal niet zover van elkaar afstaan, met alle gevolgen van dien. Het verweesde kiezerspubliek heeft de VVD en NSC reeds in de peilingen bestraft en heeft massaal de kant van de PVV gekozen. De centrumrechtse partijen zouden de coalitievorming over rechts onnodig lang vertragen en verhinderen.
‘De kiezer heeft gesproken: een (centrum)rechts kabinet.’
Nederland wordt onder andere in de demissionaire wurggreep gehouden doordat Yesilgöz (VVD-fractieleider) constant hamert op het feit dat Nederland voor een (centrum)rechtse regering gestemd zou hebben. Allereerst is dat een contra-parlementaire houding. Nederland heeft een meerpartijenstelsel, waardoor Nederlanders kiezers helemaal niet voor een binaire keuze worden gesteld tussen een (centrum)rechts of een (centrum)links kabinet. Het is aan de beroepspolitici om na afloop van de verkiezingen op grond van hun idealen en bevindingen een kabinet te construeren dat recht doet aan de verkiezingsuitslag : zij zijn gevolmachtigd! De kiezer heeft alleen de Tweede Kamer gekozen, niet een regering met een bepaalde politieke kleur!
Maar ook als we deze contra-parlementaire aanname voor lief nemen, dan klopt dat idee alsnog niet. Als je op basis van de verkiezingsuitslag het profiel van de gemiddelde kiezer berekent en grafisch weergeeft (x-as links-rechts Y-as progressief-conservatief), dan zou ‘Nederland’ gekozen hebben voor een gematigd-conservatief centrum kabinet. Dat is helemaal niet te bereiken met een regeringssamenstelling bestaande uit BBB (provinciaal-conservatief), NSC (behoudend centrum) VVD (rechts) en PVV (radicaalrechts), de uitkomst van deze vier partijen zou een conservatief-rechtse regering zijn.
Om aan deze criteria te voldoen zou een kabinet bestaande uit: VVD, Verenigd Links, NSC en BBB volstaan. Drie partijen met een conservatief profiel en een uitgesproken progressieve partij= gematigd conservatief. En één partij met een links-economische signatuur (Verenigd Links), twee centrum-economische partijen (NSC en BBB), met daarbij de rechts-economische VVD= centrum.
Ideologische profiel VVD/NSC ten opzichte van Verenigd Links en de PVV
Waarom er niet doorgeschakeld wordt naar een brede centrumregering door NSC en VVD is evident: bang voor de reactie van het kiezerspubliek. NSC is virtueel al bijna de helft van zijn zetels kwijt vanwege het feit dat Omtzigt onder geen beding een minderheids- of meerderheidscoalitie wil vormen met de PVV als regeringspartner. En het weifelende optreden van de VVD op dit punt heeft ook al veel zetels gekost in de peilingen
Daarnaast is de conservatieve vleugel van de VVD aan de winnende hand binnen die partij. Op 18 februari berichtte ‘Klassiek Liberaal’ (X-account dat de conservatief-liberale stem vertegenwoordigt van de VVD):’Vorm snel het nieuwe kabinet met in ieder geval PVV, VVD, BBB.’ Yesilgöz probeert met haar open houding richting de PVV deze opdracht van de conservatieve vleugel uit te voeren en wil helemaal niks weten van een brede centrumcoalitie.
De conservatieve vleugel van de VVD ziet schijnbaar niet dat het PVV-gedachtegoed totaal haaks staat op alle liberale principes (onconstitutionele standpunten buiten beschouwing genomen) van de partij en dat Verenigd Links veel dichter bij de VVD staat. De PVV is zeer links op economisch gebied, net zoals Verenigd Links. Het grote verschil is dat Verenigd Links doordachte sociale voorstellen heeft die degelijk financieel verantwoord worden: verhoging belastingen voor hoge inkomens. De plannen van GL/PVDA zijn dus wel gebonden aan het liberale beginsel dat ‘begrotingsdiscipline’ heet. Als de plannen van Verenigd Links werkelijkheid worden dan wordt de staatsschuld zowaar afgebouwd en houdt Nederland zich gewoonweg aan de Europese begrotingsrichtlijnen. In tegenstelling tot de PVV, hun sociale plannen zijn nauwelijks begrensd door enige vorm van begrotingsdiscipline. Indien alle plannen van de PVV ten uitvoer worden gebracht, dan zou het begrotingstekort in 2028 al bijna 5% zijn! Als het aan de PVV ligt, krijgt Nederland zodoende een spilzieke overheid; een socialistisch systeem zonder financiële grenzen, binnen de kortste keren verwordt Nederland tot het Italië van de eenentwintigste eeuw. Een liberale partij zou nooit met zo’n partij in zee kunnen gaan (los van de constitutionele bezwaren), ware het niet dat de VVD bevangen is door een conservatieve manie, waarbij alleen nog asielmigratie een relevante kwestie op de beleidsagenda lijkt te zijn. Daarenboven zijn de standpunten van Verenigd Links en de VVD helemaal niet wezenlijk anders als het gaat om de versterking van de democratische rechtsstaat, de EU, de internationale positie van Nederland en het klimaatbeleid (behalve natuurlijk de kerncentrales). Heel veel openingen dus voor constructieve formatieonderhandelingen zou ik zeggen!
Het is ook eigenlijk vanzelfsprekend dat NSC ideologisch gezien veel dichterbij GL/PVDA staat dan de PVV, daarom bespreek ik dit slechts heel bonding. NSC heeft als speerpunt de vertrouwensrelatie tussen burger en overheid herstellen. En is voornemens het functioneren van het openbaar bestuur te verbeteren, de bestuurlijke instituten moeten de grondwettelijk vormgegeven taken weer ernstig gaan nemen. Verenigd Links staat voor een grote overheid met een sterk sociaalvangnet dat ervoor moet zorgen dat de onderkant van de samenleving weer gezien wordt door de overheid. Verenigd Links en dan vooral de GL-figuren van de fusiepartij hebben bijna de krachttermen ‘mensenrechten’ en ‘(sociale) grondrechten’ uitgevonden, de partij zal dus gaarne bereid zijn om samen met NSC tot concrete plannen te komen om de overheid zodanig te kneden dat het weer aan haar grondwettelijke taken voldoet. De PVV staat voor het onnodig voeden van het wantrouwen jegens de overheid en heeft een uiterst onconstitutionele houding ten aanzien van onze instituten. In geen enkel opzicht is de PVV dus een natuurlijke bondgenoot van NSC in de Tweede Kamer. Laat staan dat het een regeringspartner zou zijn van NSC, zelfs op betrekkelijke afstand tot de PVV zoals men met een extraparlementair concept zegt te garanderen, is dat niet denkbaar.
Brede centrumregering uitgewerkt:
Hoe ziet die brede centrumregering er dan uit als het aan mij ligt. Allereerst moeten zoveel mogelijk winnende partijen bestuurlijke verantwoordelijkheid nemen: BBB, NSC en Verenigd Links. Drie van de vier winnende partijen zullen in het geval van een brede centrumregering achter de knoppen zitten, een mooi startpunt om: ‘recht te doen aan de verkiezingsuitslag.’ Tel daar de VVD bij op als traditionele bestuurspartij en derde partij van het land, en je komt al uit op 76 zetels. Mocht de BBB deze variant afwijzen (wat heel erg voor de hand ligt), dan kan er een minderheidscoalitie gevormd worden met de andere drie partijen. Het CDA en D66 zijn constructieve middenpartijen en zullen -schat ik zo in- deze minderheidsregering wel willen gedogen. Het CDA zegt alleen constructief oppositie te willen voeren, gedogen ligt daar dan niet heel veel vanaf, van dat initiële voornemen. Ik denk verder dat D66 een gedoogconstructie wel zou willen steunen, als dat ervoor zorgt dat de PVV geen zeggenschap krijgt over het landsbestuur. Deze centrum minderheidsregering kan dan over centrumrechts (CDA) en over centrumlinks (D66) regeren. In de Eerste Kamer zullen er vervolgens concessies moeten worden gedaan aan partijen, zoals de SGP, CU en zelfs PVDD. Het probleem voor deze coalitie is voornamelijk dat het waarschijnlijk ontbreekt aan echte handelskracht en verwaterde beslissingen zijn onvermijdelijk.
Ik vind tot slot dat de stem van de PVV wel betrokken dient te worden tijdens de formatieonderhandelingen, de centrumrechtse partijen zouden bijvoorbeeld een soort ‘PVV-basisvoorwaarde’ kunnen formuleren. Uit opinieonderzoek blijkt dat de overgrote meerderheid van de PVV-kiezer helemaal niet achter de onconstitutionele voorstellen (inclusief het Nexit-standpunt) staat van de PVV. De PVV-kiezer wil flinke inperking van de asielmigratie en een lossere omgang omtrent milieubeleid (denk aan de stikstofkwestie). Als die centrumrechtse partijen (NSC, VVD en BBB) dat als basisvoorwaarde voorstellen voorafgaand aan de onderhandelingen, dan klinkt de PVV-stem toch nog enigszins door. En misschien haal je hiermee ook wel de wind uit de zeilen van het reusachtige PVV-schip, door de ‘uitvoerbare’ plannen gedeeltelijk over te nemen.
Nederland heeft politieke stabiliteit nodig
Het komt erop neer dat de VVD en NSC zich niet moeten laten ringeloren door de almaar zwervende Nederlandse kiezers. Vorm een breed centrumkabinet, en zorg ervoor dat Nederland stabiel geregeerd wordt, haal Nederland uit de demissionaire wurggreep. Het Nederlandse investeringsklimaat en vestigingsklimaat brokkelt nu al af, omdat Nederland in een permanente demissionaire coma verkeert. Binnen een onafzienbare periode raakt dit onze welvaart. Het brede midden moet dus snel handelen en Nederland weer besturen!
Anti-Populista 
Plaats een reactie